Fanny Howe (1940) |
Anıt*
Ne adım ne sanım kalsın
gideceğim buradan.
Ocaktan gaz sızıyor
dolabın kapısı
pasla kaplanmış.
Bardaklar çirkin
iki tanecik çatal var.
Duvarlar zifiri
ve pürüzsüz, yataksa bir balondan
bir gecelik.
Merdiven boşluğu
gemiye sürüklendi.
Jaluzisi tozlu
ve gri
büyük pencereler. Sokak
yaşıyor geceden şafağa
azat olmuş adam bağırıyor ve
gülüyor mutfağın oradan.
Yaşam nerede başlar ve biter?
Kuzuda mı yoksa pamukta mı?
Yastığım, tek arkadaşım.
EN: "The Cenotaph"- Fanny Howe / TR: "Anıt"- Aysenur Basaran
*Şiirin ilk yayınlandığı dergi: https://drive.google.com/file/d/1rx23K1UCIdw3ijCzB17iMGvS4i_bAfUf/view
Yorumlar
Yorum Gönder